Cel pracy:
Głównym celem niniejszego badania było określenie poziomu kompetencji społecznych wśród studentów kierunków związanych z sektorem społecznym oraz analiza ich znaczenia w kontekście przyszłego funkcjonowania zawodowego i osobistego. W dobie dynamicznych przemian społecznych i zawodowych rozwój tych umiejętności stanowi istotne wyzwanie w zarządzaniu karierą i kompetencjami interpersonalnymi.

Materiał i metody:
Badanie zostało przeprowadzone na grupie 100 studentów kierunków „praca socjalna” oraz „zarządzanie w służbach społecznych”. Do oceny poziomu kompetencji społecznych wykorzystano Kwestionariusz Kompetencji Społecznych. Przeprowadzone testy obejmowały statystyki opisowe, test Kołmogorowa-Smirnowa, analizę częstości oraz test U Manna-Whitneya.

Wyniki:
Uzyskane wyniki wskazują, że większość studentów osiągnęła umiarkowany poziom kompetencji społecznych. Szczególnie widoczne były niedobory w zakresie asertywności, co może negatywnie wpływać na skuteczność w zawodach wymagających częstych interakcji społecznych. Analiza porównawcza nie wykazała istotnych różnic w poziomie kompetencji społecznych pomiędzy studentami różnych kierunków, co sugeruje, że ich rozwój jest bardziej związany z wcześniejszymi doświadczeniami społecznymi i procesem socjalizacji niż z programem akademickim.

Wnioski:
Wyniki badań podkreślają konieczność wprowadzenia do programów kształcenia większej liczby zajęć praktycznych wspierających rozwój kompetencji interpersonalnych. Podkreślono również potrzebę współpracy uczelni z sektorem zatrudnienia, co pozwoliłoby dostosować treści programowe do rzeczywistych wymagań rynku pracy. Wdrożenie proponowanych działań może znacząco wpłynąć na skuteczniejsze przygotowanie studentów do wyzwań zawodowych.