Polityka AI

Autorzy, którzy korzystają z narzędzi generatywnej sztucznej inteligencji (AI) lub innych technologii wspomagających proces pisania artykułu, zobowiązani są do ujawnienia tego faktu w pracy. Informacja o wykorzystaniu AI powinna znaleźć się w sekcji „Materiały lub Metody” lub w sekcji „Informacje dodatkowe” i zawierać:
- nazwę użytego narzędzia (nazwa użytego modelu),
- wersję oprogramowania oraz datę użycia,
- dokładny opis polecenia (prompt), które zostało użyte do wygenerowania tekstu.

Narzędzia AI mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu poprawy czytelności, stylistyki, tłumaczeń oraz językowej korekty tekstu. Zabrania się używania AI do generowania merytorycznej treści, tworzenia danych badawczych czy analiz. Autorzy powinni samodzielnie weryfikować i redagować wygenerowane treści, ponieważ AI może generować informacje niepełne, błędne lub tendencyjne.

Autorzy są wyłącznie odpowiedzialni za ostateczną zawartość artykułu oraz za poprawność, oryginalność i integralność wszystkich jego części, również tych powstałych z udziałem AI. Narzędzia AI nie mogą być wymieniane jako autor lub współautor pracy, ponieważ autorstwo wymaga odpowiedzialności, możliwości zatwierdzenia wersji ostatecznej oraz spełnienia wszystkich wymogów etycznych, co może realizować tylko osoba ludzka.

Zabrania się używania narzędzi AI do tworzenia lub modyfikowania obrazów, ilustracji oraz grafik przedstawianych w artykule, z wyjątkiem sytuacji, gdy użycie AI jest integralną częścią metod badawczych i zostało szczegółowo opisane w sekcji metodologii wraz z podaniem nazwy narzędzia, wersji oraz sposobu użycia. Powyżej wskazany zakaz nie dotyczy użycia AI jako narzędzia do generowania wykresów będących grafikami na podstawie danych stworzonych samodzielnie przez autora. W tej sytuacji uznaje się, iż AI jest narzędziem tworzenia grafiki, na podobieństwo innych narzędzi np. aplikacji Excel. Wskazane jest, aby wytworem takiego procesu był wykres, czyli wizualizacja danych wygenerowana na podstawie informacji wprowadzonych bezpośrednio przez autora, które zostały przez niego samodzielnie pozyskane bądź obliczone. Wykres jest wiernym, przejrzystym odwzorowaniem tych danych — każda oś, punkt i wartość jest zrozumiała, łatwa do zweryfikowania i odtworzenia. Dodatkowo, autor winien zawrzeć informację na ten temat w sekcji „Materiały lub Metody” lub w sekcji „Informacje dodatkowe”.

Nieujawnione użycie narzędzi AI w procesie przygotowania artykułu będzie traktowane jako naruszenie zasad etyki publikacyjnej i może skutkować odrzuceniem pracy lub podjęciem działań dyscyplinarnych. Redakcja JoMS zastrzega sobie prawo dokonania detekcji AI (zawartość treści AI w tekście) za pomącą narzędzia dostępnego w ramach platformy Plagiat.pl

Recenzenci otrzymujący manuskrypt do oceny zobowiązani są do traktowania go jako dokumentu ściśle poufnego. Zabrania się wprowadzania całości lub fragmentów recenzowanego artykułu do generatywnych narzędzi AI, ponieważ może to naruszać prawa autorskie, poufność autorów oraz, w przypadku danych osobowych, przepisy o ochronie danych.

Raport recenzencki również zawiera informacje poufne dotyczące pracy i autorów, dlatego nie należy wprowadzać treści raportu do narzędzi AI, nawet jeśli miałoby to służyć jedynie poprawie stylu czy języka.

Proces recenzji wymaga krytycznego myślenia, oryginalnej oceny i doświadczenia, które są domeną ludzi. AI nie jest narzędziem odpowiednim do wspomagania oceny naukowej pracy, ponieważ może generować błędne, niepełne lub stronnicze wnioski. Recenzent jest w pełni odpowiedzialny za treść swojego raportu.

Autorzy mogą korzystać z AI w procesie przygotowania tekstu, ale tylko do poprawy języka i stylistyki oraz wyłącznie z odpowiednim ujawnieniem tego faktu. Recenzenci mogą znaleźć takie informacje w publikacji, zwykle w sekcji przed listą referencji.

Redaktorzy zobowiązani są do traktowania przesłanych manuskryptów jako dokumentów ściśle poufnych. Zabrania się wprowadzania manuskryptu lub jego fragmentów do generatywnych narzędzi AI, gdyż może to naruszać prawa autorskie, poufność autorów oraz, w przypadku danych osobowych, przepisy o ochronie danych. Ten wymóg poufności dotyczy również wszelkiej korespondencji dotyczącej manuskryptu, w tym pism informacyjnych i decyzji redakcyjnych.

Redaktorzy nie powinni korzystać z narzędzi AI do poprawy językowej lub stylistycznej pism redakcyjnych, które zawierają informacje poufne, nawet jeśli miałoby to służyć wyłącznie usprawnieniu komunikacji.

Proces oceny i podejmowania decyzji dotyczących manuskryptów wymaga krytycznego myślenia, doświadczenia i oryginalnej oceny, co stanowi wyłączne zadanie ludzi. AI i narzędzia wspomagające nie powinny być wykorzystywane przez redaktorów do podejmowania decyzji redakcyjnych, ponieważ mogą generować błędne, niepełne lub stronnicze wnioski.