Cyberprzestrzeń, przestrzeń wirtualna, iluzja świata ułatwia wymianę i gromadzenie informacji, jak również komunikację pomiędzy człowiekiem a komputerem oraz pomiędzy obywatelami. Stanowi szansę dla rozwoju jednostki, jest także jest zagrożeniem dla bezpieczeństwa, przede wszystkim osób małoletnich. Celem artykułu jest ukazanie zagrożeń cyberświata i możliwości ich niwelowania dzięki właściwym postawom i zachowaniom rodziców. Na podstawie analizy literatury i danych statystycznych można stwierdzić, iż u coraz większej grupy małoletnich zauważalne są objawy uzależnienia, a obserwując dane Głównego Urzędu Statystycznego, zauważa się, że dostęp dzieci i młodzieży do mediów cyfrowych od 2012 r. wykazuje stałą tendencję wzrostową (w 2017 r. aż 98,9% gospodarstw, w których są dzieci, miało dostęp do Internetu), co może powodować, że problem patologicznych zachowań dotyczących dzieci w cyberświecie również będzie wzrastał i stale ewoluował wraz ze zmianami zachodzącymi w społeczeństwie. Niebezpieczne gry, takie jak: Błękitny Wieloryb, Wróżka ognia, Momo Challenge, zjawiska takie jak: cyberbullying, cyberpornografia, pedofilia w sieci, seksting, wpływają nie tylko na ich osobowość i funkcjonowanie, ale stanowią realne zagrożenie dla życia i zdrowia dzieci. Dlatego tak ważne jest edukowanie nie tylko dzieci, ale również ich rodziców, tak by mogli strzec swoich podopiecznych w sieci, ale także by uczyli ich prawidłowych zachowań. Artykuł został podzielony na dwie części. W pierwszej Autorka wyjaśnia i omawia zagrożenia istniejące w cyberprzestrzeni. Druga część to rozważania o edukacyjnej i wychowawczej roli rodziny i możliwościach ochrony przed tymi zagrożeniami poprzez m.in. kształtowanie kultury bezpieczeństwa małoletnich w cyberświecie. Autorka stawia tezę, iż bez świadomych działań opiekunów nie można skutecznie przeciwdziałać zagrożeniom związanym z cyberświatem, a tym samym doprowadza się do kształtowania się jednostek aspołecznych, nieumiejących żyć i poprawnie funkcjonować w świecie realnym.