PL EN
Zielona strategia personalna jako narzędzie budowania employer branding
 
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
 
 
Data nadesłania: 27-08-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 05-02-2024
 
 
Data akceptacji: 11-03-2024
 
 
Data publikacji: 28-03-2024
 
 
Autor do korespondencji
Edyta Bombiak   

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
 
 
JoMS 2024;55(1):452-470
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem badań była ocena znaczenia działań realizowanych w ramach zielonej strategii personalnej dla budowania wizerunku pracodawcy na rynku pracy.

Materiał i metody:
Badanie zostało przeprowadzone z wykorzystaniem metody sondażu diagnostycznego na próbie 154 respondentów będących studentami UPH w Siedlcach w okresie od maja do czerwca 2023 r. z użyciem ankiety internetowej utworzonej na platformie Google Forms.W toku badań podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, które z praktyk zielonej strategii personalnej są postrzegane przez kandydatów jako atrakcyjne oraz jaki jest zakres ich realizacji w praktyce?

Wyniki:
W toku badań ustalono, że zielony wizerunek organizacji jest ważny w procesie pozyskiwania przedstawicieli pokolenia Z. Kluczowe znaczenie w procesie przyciągania nowych pracowników ma kształtowanie proekologicznych zachowań w miejscu pracy, oferowanie przez pracodawców szkoleń podnoszących kompetencje ekologiczne, nagradzanie zaangażowania w realizację ekologicznych projektów oraz motywowanie do rozwoju zielonych kompetencji. Jednoczenie praktyki związane z zieloną polityką personalną wciąż stosunkowo rzadko stosowane są w praktyce.

Wnioski:
Uzyskane wyniki pozwalają na sformułowanie wniosku, że polscy menedżerowie nie wykorzystują w pełni potencjału, jaki posiada zielona strategia personalna w procesie budowania wizerunku organizacji na rynku pracy. Może to wynikać z braku świadomości znaczenia takiej strategii wśród menedżerów bądź czynników finansowych. Uzyskane wyniki mogą być użyteczne dla kadry zarządzającej w procesie projektowania działań ukierunkowanych na poprawę efektywności zarządzania wizerunkiem pracodawcy na rynku pracy.

 
REFERENCJE (32)
1.
Ahmad, S. (2015). Green Human Resource Management: Policies and Practices. Cogent Business & Management 2, DOI: http://dx.doi.org/10.1080/2331....
 
2.
Ambler, T., S. Barrow, S. (1996). The employer brand. Journal of Brand Management, 4(3), 185-206.
 
3.
Backhaus, K., Tikoo, S. (2004). Conceptualizing and researching employer branding. Career Development International, 9 (5), 501-517. https://doi.org/10.1108/136204....
 
4.
Barrow, S., Mosley, R. (2006). The employer brand: bringing the best of brand management to people at work. John Wiley and Sons: Chichester.
 
5.
Bombiak, E. (2019). Green Human Resource Management – the Latest Trend or Strategic Necessity? Entrepreneurship and Sustainability Issues, 6(4), 1647–1662. https://doi.org/10.9770/jesi.2...).
 
6.
Chen, Y.S. (2008). The positive effect of green intellectual capital on competitive advantages of firms. Journal of Business Ethics, 77(3), 271-286.
 
7.
Edwards, M. (2010). An integrative review of employer branding and OB theory. Personnel Review, 39(1), 5-23. https://doi.org/10.1108/004834....
 
8.
Figurska, I, Matuska, E. (2013). Employer branding as a human resources management strategy. Human Resources Management & Ergonomics, VII(2), 35-51.
 
9.
Gołaszewska‑Kaczan, U. (2009). Czas na EB*: Employer Branding and Corporate Social. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku: Białystok.
 
10.
Hajec, M. (2023). Z-ety i Y-greki. Dwa nowe pokolenia na rynku pracy, 29.06.2023, https://rynekpracy.pl/artykuly... ( dostep 23.08.2023).
 
11.
Jabbour C.J.C. (2011), How Green Are HRM Practices, Organizational Culture, Learning and Teamwork? A Brazilian Study. Industrial and Commercial Training, 43(2), 98–105, https://doi.org/10.1108/001978...,.
 
12.
Jędrzejczyk, A. (2013). Marka pracodawcy a marka zatrudnienia – dyskusja pojęć. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 30(40), 131-140.
 
13.
Kantowicz-Gdańska, M. (2009). Employer branding – kwestie definicji i modelu. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 6, 55-66.
 
14.
Kucherov, D., Zavyalova, E. (2012). HRD practices and talent management in the companies with the employer brand. European Journal of Training and Development, 36(1), 86-104.
 
15.
Lendzion, J. (2023). Wykorzystanie mediów społecznościowych w procesie budowania marki pracodawcy. Journal of Management Challenges, 1(2), 17-39.
 
16.
Lipka, A. (2002). Ryzyko personalne. Poltext: Warszawa.
 
17.
M. Kozłowski, M. (2012). Employer branding budowanie wizerunku pracodawcy krok po kroku. Wolters Kluwer business: Warszawa.
 
18.
Mampra, M. (2013). Green HRM: Does it help to build a competitive service sector? A study. Proceedings of tenth AIMS International Conference on Management, January 6–9, 1273–1281.
 
19.
Matejun, M., Matusiak, B.E., Różańska-Bińczyk, I. (2020). Praktyki green HR a wyniki środowiskowe współczesnych przedsiębiorstw. W: Zarządzanie kapitałem ludzkim – wyzwania, Cewińska, J., Krejner-Nowecka, A., Winch, S. (red.), s. 61-76. Oficyna Wydawnicza SGH: Warszawa.
 
20.
Ober, J. (2016). Emplpyer branding – strategia sukcesu organizacji w nowoczesnej gospodarce. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, 95, 345-356.
 
21.
Pabian, A. (2015). Zrównoważone zarządzanie zasobami ludzkimi – zarys problematyki. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 17, 7-16.
 
22.
Patil, J, Sarode, A. P. (2018). Green Human Resource Management: Role of HR Managers To Achieve Sustainability. International Journal of Creative Research Thoughts, 6(1), 527-531.
 
23.
Piwowar-Sulej, K. (2021). The Practice of Green HRM in Poland – with the Focus on Elements of the HR Function. Annales Universitatis Mariae CurieSkłodowska, Sectio H Oeconomia, 55(2), 75-84.
 
24.
Płosarek, U. (2016). O co chodzi z EVP?, https://uplosarek.wordpress.co..., ( dostęp: 17.08.2023).
 
25.
Renwick, D.W.S., Redman, T., Maguire, S. (2008). Green HRM: A Review, Process Model, and Research Agenda. University of Sheffield Working Paper, 1, 1-46. Available online: https://www.sheffield.ac.uk/po... (Dostęp 25.08.2023).
 
26.
Różańska-Bińczyk, I. (2022). Oczekiwania przedstawicieli pokolenia Z (C) wobec firm co do prowadzenia przez nie działalności proekologicznej – wyniki badań własnych. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 145(2), 47-64.
 
27.
Sheopuri, A., Sheopuri, A. (2015). Green HR practices in the changing workplace. Business Dimensions, 2(1), 13-26.
 
28.
Stachowska, S., Zielińska A. (2013). Budowanie zewnętrznego wizerunku pracodawcy z wyboru na przykładzie banku Citi Handlowy. Zarządzanie i Finanse, 11/1/1, 593-605.
 
29.
Tyrańska, M. (2009). Strategie personalne we współczesnych przedsiębiorstwach. Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 2(13), 354-359.
 
30.
Urbaniak, B. (2017). Kolorowe zarządzanie zasobami ludzkimi – o czym mówimy? Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 6(119), 9-20.
 
31.
Wiktorowicz, J., Warwas, I., Kuba, M., Staszewska, E., Woszczyk, P., Stankiewicz, A., Kliombka-Jarzyna, J. (2016). Pokolenia – co się zmienia? Kompendium zarządzania multigeneracyjnego. Wolters Kluwer: Warszawa.
 
32.
Wojtaszczyk, K. (2012). Employer branding, czyli zarządzanie marką pracodawcy. Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego: Łódź.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top