PL EN
Zarządzanie pielgrzymkami pieszymi w Polsce w ujęciu funkcjonalnym
 
 
Więcej
Ukryj
1
University of Economics in Katowice
 
2
Czestochowa University of Technology
 
 
Data nadesłania: 16-06-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 05-10-2023
 
 
Data akceptacji: 05-10-2023
 
 
Data publikacji: 31-10-2023
 
 
Autor do korespondencji
Barbara Pabian   

University of Economics in Katowice
 
 
JoMS 2023;52(3):300-313
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem artykułu jest analiza potencjału i możliwości wykorzystania wiedzy z zakresu współczesnego zarządzania w odniesieniu do praktyki pieszego pielgrzymowania oraz przekazanie konkretnych rekomendacji dotyczących tej sfery.

Materiał i metody:
Do badań na potrzeby niniejszego opracowania wybrano metodę desk research oraz obserwacji uczestniczącej, prowadzonej w trakcie pielgrzymek zmierzających do jasnogórskiego sanktuarium. Przeprowadzono krytyczną analizę literatury przedmiotu i prasy specjalistycznej, zastosowano też metodę analizy opisowej.

Wyniki:
Uzyskane wyniki pokazują, że wzrost kompetencji z zakresu współczesnego zarządzania u osób duchownych i świeckich, które pełnią różnorakie funkcje kierownicze i pomocnicze na wszystkich etapach pieszych pielgrzymek (przygotowanie – realizacja – zakończenie) ułatwia optymalne wykorzystanie istniejących zasobów dla osiągnięcia celów, wśród których największe znaczenie ma odbiór duchowych treści przez pątników.

Wnioski:
Profesjonalna wiedza przekłada się też na umiejętność koordynowania aktywności służb współpracujących ze sobą podczas pielgrzymki, czego pokłosiem będą rozwiązania, korzystne dla wszystkich interesariuszy, szczególnie te, które są trudne do uzyskania w pojedynkę. Nawet, schodzące na drugi plan, ale zaspokojone w drodze potrzeby materialne, są czynnikiem pozytywnie wpływającym na satysfakcję pątników z podjętego trudu peregrynacji i mogącym wpłynąć na decyzję o ich ponownym udziale w dobrze zorganizowanej pielgrzymce. W procesie zarządzania ruchem pielgrzymkowym największe znaczenie mają funkcje planowania i organizowania, natomiast mniejsze, ze względu na wrażliwą strukturę pielgrzymki, motywowanie i kontrola.

 
REFERENCJE (27)
1.
Biuro Prasowe Jasna Góra. Dostęp 28.05.2023 z http://www.jasnagora.com/wydar....
 
2.
Celary, I. (2005). Liturgiczno-pastoralny wymiar chrześcijańskiego pielgrzymowania. w: Z. Glaesler, J. Górecki (red). Pielgrzymowanie a integracja, 23-34. Wydawnictwo Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
 
3.
Certo, S., Certo, T. (2009). Modern Management. Concepts and Skills. Pearson Education International.
 
4.
Cichy, S. (2003). Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Zasady i wskazania. Wydawnictwo PALLOTINUM.
 
5.
Coleman, S. (2015). Pilgrimage. w: J. D. Wright (red.) International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, 146-148. Elsevier Ltd.
 
6.
Daft, R., Marcic, D. (2013). Management. The New Workplace. South-Western Cengage Learning.
 
7.
Frankfort-Nachmias, C., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. ZYSK i S-KA Wydawnictwo.
 
8.
Gaworecki, W. (2005). Turystyka. PWE.
 
9.
Ghillyer, A. (2009). Management. A Real World Approach. McGraw-Hill.
 
10.
Gonia, A., Kozłowska-Adamczak, M., Michniewicz-Ankiersztajn, H. (2012). Obiekty sakralne XIX i XX wieku jako produkt turystyki kulturowej i religijnej – przykład Bydgoszczy, 27, 149-159. Folia Turistica.
 
11.
Gwardyński, R. (2022). Metodyka zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom publicznych zgromadzeń o charakterze religijnym przez podmiot kościelny, 43(2), 101-114. Zeszyty Naukowe Collegium Witellona.
 
12.
Jackowski, J., Bilska-Wodecka, E., Sołjan, I., Quirini-Popławski, Ł. (2009). Pielgrzymki jako czynnik, rozwoju społeczno-gospodarczego (miejscowości, regionu). w: Z. Górka, A. Zborowski (red), Człowiek i rolnictwo, 311-320, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ.
 
13.
Jackowski, A. (2010). Pielgrzymki a turystyka religijna. Rozważania na czasie. w: Z. Kroplewski, A. Panasiuk (red.), Turystyka religijna, 17-31, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
 
14.
Jodzio, H. (2007). Ruch pielgrzymkowy w ujęciu socjologicznym a pielgrzymki w starożytnym Izraelu (1 Sm 1, 1-2, 26), 8, 185-208. Teologia Praktyczna.
 
15.
Kosiewicz, J. (1999). Wędrówki religijne jako forma turystyki aktywnej, 3, 108-109. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne.
 
16.
Kotler, P., Keller, K.L. (2021). Marketing. Dom Wydawniczy Rebis. Sp. z o.o.
 
17.
Marciniak, K. (2010). Oblicza wielkopolskiego pielgrzymowania. Studium etnologiczne na przykładzie sanktuariów maryjnych. Wydawnictwo Naukowe UAM.
 
18.
Mróz, Ł.A. (2017). Droga św. Jakuba jako produkt turystyki religijnej. w: P. Roszak, F. Mróz, Ł. Mróz (red.), Dziedzictwo religijne i kulturowe Drogi św. Jakuba – w 30 rocznicę uznania szlaku za pierwszy Europejski Szlak Kulturowy, 269–281, Wydawnictwo Czuwajmy.
 
19.
Ostrowski, M. (2023). Pielgrzymka a turystyka religijna. Dostęp 17.04.2023 z http://pastoralna.upjp2.edu.pl....
 
20.
Pabian, B. (2010). Spotkania modlitewne na górze Ossona w Częstochowie wobec tradycji pielgrzymowania, 21, 165-175. Peregrinus Cracoviensis.
 
21.
Pabian, B. (2016). Kulturowe konteksty pielgrzymowania i rozwoju turystyki religijnej. Przykład regionu częstochowskiego. Wydawnictwo UE w Katowicach.
 
22.
Pabian, B. (2014), Turystyka parafialna wobec pauperyzacji społeczeństwa, 9, 151-164. Roczniki Teologiczne. Teologia Fundamentalna i Religiologia.
 
23.
Perszon, J. (2021). Kaszubskie pielgrzymowanie w XX wieku, 55, 233-267. Studia Pelpińskie.
 
24.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 lipca 2010 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U.2023.1101.) https://isap.sejm.gov.pl/isap.....
 
25.
Szymborski, W. (2001). Kilka uwag o pielgrzymkach króla Kazimierza Jagiellończyka, 12, 141-153. Peregrinus Cracoviensis.
 
26.
Turner, V., Turner, E. (2009). Obraz i pielgrzymka w kulturze chrześcijańskiej. Wydawnictwo UJ.
 
27.
Van Gennep, A. (2006). Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii. PIW.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top