PL EN
Współczesne wyzwania w procesie zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej - wybrane zagadnienia
 
Więcej
Ukryj
1
Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie Wydział Nauk Społecznych
 
2
Politechnika Warszawska, Wydział Zarządzania Produkcją, Procesami i Projektami
 
 
Data nadesłania: 30-06-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 26-09-2023
 
 
Data akceptacji: 29-09-2023
 
 
Data publikacji: 31-10-2023
 
 
Autor do korespondencji
Agnieszka Łukaszczuk-Walter   

Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie Wydział Nauk Społecznych
 
 
JoMS 2023;52(3):579-596
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Artykuł miał na celu zwrócenie uwagi na działania instytucji administracji publicznej, które powinny podążać w kierunku realizacji funkcji personalnej wewnątrz organizacji, w oparciu o Nowe Zarządzanie Publiczne (New Public Management).

Materiał i metody:
Przedmiotem naszych badań była problematyka zarządzania zasobami ludzkimi w korpusie służby cywilnej, należącej do sektora publicznego w urzędach administracji rządowej. W artykule zastosowano metodę prawno-porównawczą i metodę badania modeli.

Wyniki:
Artykuł poruszył problematykę zarządzania zasobami ludzkimi w korpusie służby cywilnej, należącej do sektora publicznego w urzędach administracji rządowej.

Wnioski:
Przeprowadzone badania doprowadziły do stwierdzenia, że zarządzanie zasobami ludzkimi, a zatem proces zatrudniania, planowania i rozwoju ścieżki zawodowej nie stanowi obszaru badawczego ograniczonego jedynie do sektora prywatnego. Przeciwnie – kierowanie zasobami ludzkimi jest jednakowo ważną materią podejmowaną w sektorze publicznym, a każdy etap tego procesu stanowi istotny element zarządzania organizacją jako całością. Służy realizacji funkcji personalnej, przez co pozwala postrzegać pracowników jako wartość dodaną organizacji publicznej, za jej podstawowe źródło sukcesu i najważniejszy kapitał. Artykuł miał na celu zwrócenie uwagi na działania instytucji administracji publicznej, które powinny podążać w kierunku realizacji funkcji personalnej wewnątrz organizacji, w oparciu o Nowe Zarządzanie Publiczne (New Public Management). Dbałość o prawidłowy rozwój kadr administracji to dbałość o jej najważniejszy kapitał – pracowników wykonujących zadania publiczne na każdym szczeblu kariery zawodowej, które przekłada się na skuteczność i jakość świadczonych usług.

 
REFERENCJE (39)
1.
Adamiec, M., Kożusznik, B. (2000). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Kraków. Wydawnictwo Akade.
 
2.
Armstrong, M., Taylor, S. (2016). Zarządzanie zasobami ludzkimi, wyd. 6. Warszawa. Wolters Kluwer.
 
3.
Brzeziński, S. (2019). Coaching as a Method of Supporting Employees’ Development in Organizations: Polish Experience. Przegląd Organizacji, nr 6.
 
4.
Brzeziński, S. (2020). Wyzwania dla nauki o zarządzaniu w dobie pandemii COVID-19 (w:) Przyszłość zarządzania. Wyzwania w dobie postglobalizacji, red. E. Bojar. Lublin. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Dom Organizatora.
 
5.
Chomątowska, M. (2015). Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji pozarządowej. Przegląd Organizacji, Nr 7 (906).
 
6.
Czapiński, J., Panek, T., (2015). Stan społeczeństwa obywatelskiego. Diagnoza społeczna 2015. Warunki i jakość życia Polaków – raport, Contemporary Economics, nr 9/4.
 
7.
Drabik, I. (2015). Rozwój koncepcji zarządzania zasobami ludzkimi we współczesnej organizacji (w:) Limański A. (red.). Współczesne problemy bezpieczeństwa i marketingu, Tom I. Marketing, Katowice. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania Marketingowego i Języków Obcych.
 
8.
Harasim, W. (2008). Najnowsze trendy i wyzwania świata w zarządzaniu zasobami ludzkimi, cz. II. Warszawa. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Promocji.
 
9.
Hausner, J. (2008). Zarządzanie publiczne. Wydawnictwo Scholar. Warszawa.
 
10.
Izdebski, H., Kulesza, M. (1999). Administracja publiczna. Zagadnienia ogólne. Wydawnictwo Liber. Warszawa.
 
11.
Juchnowicz, M. (2016). Elastyczne zarządzanie kapitałem ludzkim z perspektywy interesariuszy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa.
 
12.
Król, H. (2006). Podstawy koncepcji zarządzania zasobami ludzkimi (w:) Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, red. Król H., Ludwiczyński A. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa.
 
13.
Leoński, W., Pluta, A., Wieczorek-Szymańska, A. (2020). Zarządzanie różnorodnością w organizacji. Warszawa. Wydawnictwo CeDeWu.
 
14.
Limański, A., Drabik ,I. (2016). Ewolucja roli i znaczenia czynnika ludzkiego w zarządzaniu publicznym (w:) Ćwikliński M., Jabłoński M., Mazur S. (red.), Współczesne koncepcje zarządzania publicznego. Wyzwania modernizacyjne sektora publicznego, Kraków. Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej.
 
15.
Łukasiewicz, G. (2009). Kapitał ludzki organizacji. Pomiar i sprawozdawczość. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
16.
Łukaszczuk, A. (2014). Kształtowanie się modelu ustrojowego służby cywilnej w Polsce. Warszawa. Wydawnictwo Sejmowe.
 
17.
Łukaszczuk, A. (2020). Modele zatrudnienia a strategia zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej, Warszawa. Wydawnictwo Akademii Ekonomiczno – Humanistycznej.
 
18.
Mazur-Wierzbicka, E., Wieczorek-Szymańska, A., Leoński, W. (2022). Zarządzanie zasobami ludzkimi wrażliwe na różnorodność. Warszawa. Wydawnictwo CeDeWu.
 
19.
Mazur, M. (2005). Historia administracji publicznej (w:) Administracja publiczna, pod red. J. Hausnera. Warszawa. Wydawnictwo Beck.
 
20.
Mazur, S. (2012). Jakich zmian w systemie zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej spodziewają się Państwo po wejściu w życie zarządzenia? Przegląd Służby Cywilnej, wyd. specjalne, nr 2, sierpień.
 
21.
Morawski, M. (2019). The Key Knowledge Workers in the Process of Sharing Knowledge: Motives and Conditions. Journal of Corporate Responsibilityand Leadership, vol. 6, nr 4.
 
22.
Morawski, M. (2020). Zarządzanie wiedzą jako nowy paradygmat w gospodarce 4.0 (w:) Zarządzanie w przedsiębiorstwie N.0. Droga do przyszłości, red. Gierszewska G. Warszawa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
 
23.
Oleksyn, T. (2017). Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji. Wydawnictwo Wolters Kluwer. Warszawa.
 
24.
Osborne, D., Gaebler T. (1992). Rządzić inaczej. Jak duch przedsiębiorczości przenika i przekształca administrację publiczną. Poznań. Media Rodzina of Poznań.
 
25.
Pawlak, Z. (2011). Zarządzanie zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie. Warszawa. Wydawnictwo Poltext.
 
26.
Piwowar-Sulej, K., Bąk-Grabowska, D., Grzesik, K., Zając, Cz. (2023). Zrównoważone Zarządzanie Zasobami Ludzkimi – wybrane zagadnienia. Wrocław. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
 
27.
Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
28.
Raczkowski, K. (2015). Zarządzanie publiczne. Teoria i praktyka. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
29.
Rostkowski, T. (2012) Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi w administracji publicznej. Warszawa. Wydawnictwo Wolters Kluwer.
 
30.
Sidor-Rządkowska, M. (2020). Kierowanie ludźmi w gospodarce N.0, (w:) Zarządzanie w przedsiębiorstwie N.0. Droga do przyszłości, red. G. Gierszewska. Warszawa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
 
31.
Sidor-Rządkowska, M. (2018). Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacjach komercyjnych i w administracji publicznej. Czego biznes może uczyć się od służby cywilnej? Zarządzanie Publiczne, nr 1/43.
 
32.
Sobocka-Szczapa, H. (2014). Dobór pracowników – decyzja strategiczna firmy (w:) Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzanie, z. 68, Nr. kol. 1905.
 
33.
Staniewski, M. (2007). Wybrane koncepcje zarządzania zasobami ludzkimi. Contemporary Economics Nr 3.
 
34.
Strużyna, J. (2010). Ewolucja strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi, Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, nr 3-4. Wydawnictwo: Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach.
 
35.
Sułkowski, Ł. (2001). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Łódź. Wydawnictwo Absolwent.
 
36.
Świątkowski, M. (2005). Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi (w:) Zarządzanie potencjałem społecznym w nowoczesnej organizacji, red. W. Bańka. Płock. Wydawnictwo Novum.
 
37.
Walkowiak, R. (2007). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Kompetencje, nowe trendy, efektywność. Toruń. Wydawnictwo Dom Organizatora.
 
38.
Zalewski, A. (2005). Reformy sektora publicznego w duchu nowego zarządzania publicznego, (w:) Nowe zarządzanie publiczne w polskim samorządzie terytorialnym, pod red. Zalewskiego A. Warszawa. Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa.
 
39.
Zieliński, W. (2011). Efektywność ZZL w sektorze publicznym, (w:) Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, nr 3–4.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top