Poradnictwo psychologiczno-pedagogiczne online - perspektywy rozwoju
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. A. de Gasperi w Józefowie
 
 
Data nadesłania: 01-06-2021
 
 
Data ostatniej rewizji: 25-04-2022
 
 
Data akceptacji: 06-05-2022
 
 
Data publikacji: 31-07-2022
 
 
Autor do korespondencji
Ewa Lubina   

Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. A. de Gasperi w Józefowie
 
 
JoMS 2022;48(1):81-96
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Poradnictwo online jest integralną częścią poradnictwa tradycyjnego. Nigdy nie oderwało się od swoich korzeni, ani się nie usamodzielniło. Stanowi wzbogacenie możliwości pomocy drugiemu człowiekowi w innych niż tradycyjne warunkach i w sposób uwzględniający potrzeby oraz nawyki nowoczesnego społeczeństwa. Celem pracy jest zbadanie jak w warunkach zmian kryzysowych można wykorzystać poradnictwo online.

Materiał i metody:
Aby zrealizować ten cel dokonano analizy możliwości technicznych i gotowości społecznej na ten rodzaj pomocy. Przegląd i analiza doświadczeń w zakresie poradnictwa i pomocy online posłużyła do tego, aby oszacować możliwości rozwoju tych form wspomagania społeczeństwa w dobie kryzysu pandemicznego

Wyniki:
Zwłaszcza w ostatnich dwóch trudnych społecznie latach wzrosło zapotrzebowanie na poradnictwo i pomoc psychologiczną świadczoną zdalnie. Możliwość wspomagania dzieci i dorosłych za pośrednictwem Internetu także znacząco wzrosła.

Wnioski:
Należy rozwijać kompetencje pedagogów, psychologów i pracowników socjalnych, aby mogli właściwie wykorzystać potencjał poradnictwa online.

 
REFERENCJE (19)
1.
Banaszak, A. (2014). Model rodzin według nauki Kościoła Katolickiego gwarantem zapewnienia bezpieczeństwa społecznego. Journal of Modern Science t. 2/2014/21. Józefów: Wydawnictwo WSGE.
 
2.
Bobryk, J. (2004). Świadomość człowieka w epoce mediów elektronicznych. Warszawa: Polskie Towarzystwo Semiotyczne.
 
3.
Choobineh, H., Noorbala, A. A., Bagheri-Yazdi, S. A., Bolhari, J., Golmakani, M. M., Haghani, E. (2021). Effectiveness of Online Stress Management Intervention on Mental Health Status of Municipality Employees with COVID-19, Journal of Education Community Health. 2021;8: s. 209-214.
 
4.
Dróżdż, M. (2010). Komunikowanie medialne jako manifestacja osoby, w: DANCÁK P., Hruska D., Rembierz M., Soltes R., Personalismus a sucasnost. Prešov: Prešovska univerzita v Prešove.
 
5.
Dziedzic, B. (2005). Konstruowanie i rozumienie znaczeń w komunikowaniu mediowanym komputerowo. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
6.
Hilus A. (2020). Wyzwania dla ośrodków pomocy społecznej w trakcie pandemii COVID-19, w: Pikuła N.G., Grewiński M., Zdebska E., Glac W. Wybrane krajowe i międzynarodowe aspekty polityki społecznej w czasie pandemii korona wirusa, Kraków: Wydawnictwo Scriptum.
 
7.
Krajewska, A. (2014). Skutki bezrobocia i ubóstwa w życiu rodzin. Journal of Modern Science, t. 2/2014/21, s. 61–76. Józefów: Wydawnictwo WSGE.
 
8.
Kukla, D., Kurek, K. (2009). Doradztwo w ponowoczesnym społeczeństwie ryzyka. In: Kukla D. (red.), Wielowymiarowość poradnictwa w życiu człowieka. Wybrane obszary. Warszawa: Oficyna Wydawnicza.
 
9.
Lubina, E. (2012). Wsparcie społeczne w sieci internetowej dla dzieci i młodzieży z problemami – mediatyzacja pomocy psychopedagogicznej. Journal of Modern Science, T. 1/6/12, Józefów: Wydawnictwo WSGE.
 
10.
Maritain, J. (1993). Od filozofii człowieka do filozofii wychowania, w: Adamski F., Człowiek, wychowanie, kultura. Wybór tekstów. Kraków: WAM.
 
11.
Navarro, P, Sheffield, J, Edirippulige, S, Bambling, M. (2020). Exploring Mental Health Professionals’ Perspectives of Text-Based Online Counseling Effectiveness With Young People: Mixed Methods Pilot Study. JMIR Mental Health 2020;7(1).
 
12.
Ricoeur, P. (2010). Kryzys–zjawisko swoiście nowoczesne. O kryzysie, w: Michalski K. (red.), Rozmowy w Castel Gandolfo. T. 1.. Kraków: Znak.
 
13.
Skowroński, D. P., Waszyńska ,K. Poradnictwo online jako alternatywna forma pomocy psychopedagogicznej i terapeutycznej, w: Piorunek, M., (red.), Dymensje poradnictwa i wsparcia społecznego w perspektywie interdyscyplinarnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
 
14.
Stasiak, M. K. (2009). Podmiotowy model pracy socjalnej. Łódź: Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.
 
15.
Straś-Romanowska, M. (1994). Problem podmiotowości w wychowaniu na tle personalistycznej wizji człowieka, w: Reut M. (red.), Człowiek, kultura, edukacja, t. 1. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej.
 
16.
Straś-Romanowska, M., Frąckowiak T. (2008). Rola relacji międzyludzkich w budowaniu jakości życia osób niepełnosprawnych (perspektywa personalistyczno-egzystencjalna), w: Patkiewicz, J. (red.), Rola więzi w rozwoju dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Wrocław: PTWK.
 
17.
Wadowski J. (2011). Filozofia dialogu a digitalizacja. Dialog człowieka w sieci cyberistnienia. In: Zachariasz, A. L. (red.), Człowiek i jego pojęcie. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
 
18.
Wojtyła, K. (2009). Człowiek jest osobą, w: Wojtyła, K. Aby Chrystus się nami posługiwał. Kraków: Znak.
 
19.
Wojtyła, K. (2000). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Lublin: TN KUL.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top