Dobrostan, czyli subiektywne poczucie zadowolenia z  życia definiowane jest w różny sposób. Często można spotkać sformułowanie, że jest to zadowolenie z życia zależne od powodzenia w życiu rodzinnym, zawodowym, od aprobaty ze strony innych ludzi, szans rozwoju oraz od wielu innych czynników. Dobrostan psychiczny można zdefiniować jako poznawczą i emocjonalną ocenę własnego życia. Ocena ta zawiera zarówno poznawcze sądy dotyczące poczucia zadowolenia i spełnienia, jak i emocjonalne reakcje na zachodzące zdarzenia. Zadowolenie z życia powinno być analizowane w konkretnych wymiarach życia, np. zdrowie, rodzina, praca i uważane za poznawczy komponent, który bazuje na przekonaniach (postawach) dotyczących życia jednostki. Pozytywne i negatywne poczucie jest stosowane do oszacowania natężenia przyjemnych oraz nieprzyjemnych uczuć doświadczanych przez ludzi w trakcie życia. Niniejsze opracowanie prezentuje wyniki badań odnośnie odczuwanego zadowolenia młodzieży z życia, wewnętrznej satysfakcji z siebie, własnej atrakcyjności, relacji interpersonalnych, poczucia sensu życia. Jako technikę badawczą zastosowano ankietę, a  została ona przeprowadzona w  czterech warszawskich gimnazjach wiosną 2012 r.  W badaniu wzięło udział 354 uczniów w wieku 12-15 lat. Ankieta była zróżnicowana w formie (częściowo ustrukturyzowana) i  zawierała pytania dotyczące: stylu życia, statusu materialnego, relacji z rówieśnikami i dorosłymi, przemocy rówieśniczej i domowej.