Cel pracy:
Celem artykułu jest zdefiniowanie oraz przedstawienie autorskiego pojęcia szkolenia i kształcenia lotniczego oraz identyfikacja tych terminów na tle innych pojęć pedagogicznych.

Materiał i metody:
Problem badawczy został wyrażony pytaniem: jakimi cechami charakterystycznymi różnią się kształcenie i szkolenie lotnicze? W artykule zastosowano metody teoretyczne: analizę, syntezę i porównanie.

Wyniki:
Wynikiem badań jest przedstawienie autorskiej definicji kształcenia i szkolenia lotniczego.

Wnioski:
Dylematy w definiowaniu podstawowych pojęć dydaktycznych jak kształcenie i szkolenie lotnicze to tylko mały wycinek problemu edukacji pilotów wojskowych w Polsce. Nadal należy ustalić odrębność takich pojęć jak edukacja lotnicza, dydaktyka lotnicza, proces dydaktyczno-wychowawczy w lotnictwie wojskowym i wiele innych, które wniosą wkład w rozwój nauk o bezpieczeństwie oraz będą tworzyć paradygmat nauk o bezpieczeństwie. Z przeprowadzonej analizy i oceny pojęć wynika, że kształcenie lotnicze pilotów jest długotrwałym procesem, wymagającym nieustannego doskonalenia umiejętności i zdolności technicznych. Kształcenie opiera się na metodach dydaktycznych takich jak wykłady, seminaria, projekty badawcze, testy i egzaminy, które mają na celu rozwinięcie zdolności krytycznego myślenia i analizy. Kształcenie jest związane ze szkołą i systemem edukacyjnym, gdzie nauczyciele i instruktorzy odgrywają kluczową rolę w przekazywaniu wiedzy i umiejętności. Obejmuje dużo bardziej kompleksowy proces, który może trwać przez wiele lat, a nawet całe życie zawodowe, począwszy od edukacji szkolnej aż do studiów uniwersyteckich i dalszego kształcenia (w tym samokształcenia).