De his qui ipis se deferunt. Czynny żal a interes państwa
 
Więcej
Ukryj
1
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny w Warszawie
 
 
Data nadesłania: 27-05-2018
 
 
Data akceptacji: 20-06-2018
 
 
Data publikacji: 23-07-2018
 
 
Autor do korespondencji
Bronisław Sitek   

SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny w Warszawie, ul. Sienkiewicza 4, 05-420 Józefów, Polska
 
 
JoMS 2018;37(2):147-160
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest przedstawienie i porównanie dwóch instytucji. Pierwszą z nich jest czynny żal uregulowany w polskim prawie karnym skarbowym. Drugą z nich jest samodoniesienie, instytucja unormowana w prawie rzymskim. Celem opracowania jest przedstawienie różnych metod pozyskiwania możliwości powiększenia dochodu do budżetu w prawie rzymskim w prawie polskim.

Materiał i metody:
W pracy zostanie wykorzystana metoda prawno-dogmatyczna, opisowa i prawno-porównawcza. Ta ostatnia metoda pozwoli na porównanie czynnego żalu z instytucją samodoniesienia.

Wyniki:
Obie instytucje wykazują daleko idące podobieństwa, ale i różnice. Stąd nie można przyjąć prostego założenia, według którego współczesne rozwiązanie jest recepcją rozwiązania rzymskiego. Nie można jednak wykluczyć inspiracji. W tym przypadku rozwiązanie z prawa rzymskiego byłoby pewnym pierwowzorem współczesnej instytucji czynnego żalu.

Wnioski:
Dokonanie porównania pozwala jednak na zasugerowanie pewnych zmian w prawie polskim, które mogłyby zwiększyć wpływy do budżetu państwa, a co niewątpliwie jest żywotnym interesem skarby państwa.

 
REFERENCJE (20)
1.
Dajczak, W. (1995). Die Aufhebung der Beschränkungen der capacitas von Ehegatten in der nachklassischen Periode: ein Beitrag zur Erforschung der Lex Iulia et Papia, „Revue internationale des droits de l'antiquité” Nr 42, s. 155–166. ISSN 0035-3515.
 
2.
Dajczak, W., Giaro, T., Longchamps de Bèrier, F. (2014). Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego, Warszawa: PWN. ISBN 9788301177577.
 
3.
Durlik, M. Witkowska, M. (2018). Rozporządzenie na wypadek śmierci w prawie rzymskim – legaty, fideikomisy i kodycyl, „Journal of Modern Science” 1/36, s. 335–352. ISSN 1734-2031.
 
4.
Di Lella, L., (1972). Querela inofficiosi testamenti. Contributo della successione necessaria, Napoli: Jovene. ISBN 9788824301824.
 
5.
Fanizza, L. (1988). Delatori e accusatori. L’iniziativa nei processi del età imperiale, Roma: L’Erma di Bretschneider.
 
6.
Gaudemet, J. (1980). La répression de la délation au Bas-Empire. W: „Φιλίας χάριν. Miscellanea di studi classici in onore di Eugenio Manni”, tom 3, Rome: Bretschneider. ISBN 8885007392.
 
7.
Kursa, S. (2012). La diseredazione nel diritto giustinianeo, Bari: Caccuci. ISBN 9788381073660.
 
8.
Longchamps de Bèrier, F. (1997). Il fedecommesso universale nel diritto romano classico, Warszawa: Liber. ISBN 8372060061.
 
9.
Petraccia, M.F. (2014). Indices e delatores nell’antica Roma. Occultiore indicio proditus: in occulta deletes insidias, „Quaderni di Erga-Logoi”, s. 18–19. ISBN 9788879167017.
 
10.
Pietrini, S. (1997). Delazione criminale o fiscale in alcune costituzioni di Costantino?, „Atti dell’Accademia Romanistica Costantiniana” Nr 11, s. 171–188. ISSN 1973-8293.
 
11.
Provera, G. (1964). La vindicatio caducorum. Contributo allo studio del processo fiscale romano, Torino: G. Giappichelli Editore.
 
12.
Sitek, B. (2002). Delatio – jako forma naruszenia dóbr osobistych w prawie rzymskim. W: S. Pikulski (red.), Ochrona człowieka w świetle prawa Rzeczypospolitej Polskiej, Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, s. 99–106. ISBN 8372991731.
 
13.
Sitek, B. (2015). „Delationes fiscales”. O społecznym obowiązku zawiadomienia o przestępstwie lub wykroczeniu skarbowym z perspektywy historycznej. W: E. Kozerska, P. Sadowski, A. Szymański (red.), „Pacta sunt servanda” – nierealny projekt czy gwarancja ładu społecznego i prawnego?, Kraków: AT Wydawnictwo, s. 155–168. ISBN 9788363910488.
 
14.
Sitek, B. (2003). Infamia w ustawodawstwie cesarzy rzymskich, Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. ISBN 8372992347.
 
15.
Sitek, B. (2006). „Tabula Heracleensis (lex Iulia municipalis)”. Tekst, tłumaczenie, komentarz, Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. ISBN 9788372994516.
 
16.
Sitek, B. (2015). Historia ochrony prawnych interesów Skarbu Państwa w Polsce, „Journal of Modern Science” 3/26, s. 165–177. ISSN 1734-2031.
 
17.
Spagnuolo Vigorita, T. (1984). Exsecranda pernicies. Delatori e fisco nell’età di Costantino, Napoli: Jovene. ISBN 9788824305860.
 
18.
Buckland, W.W. (1912). Elementary Principles of the Roman Private Law, Cambridge: University Press. ISBN 9781145474536.
 
19.
Wilk, L., Zagrodnik, J. (2014). Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. ISBN 9788325563851.
 
20.
Zabłocka, M. (1987). Zmiany w ustawach małżeńskich Augusta za panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, „Prawo Kanoniczne” 30 , nr 1–2, s. 151–178. ISSN 0551-911X.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top