Cel pracy:
Celem pracy była ocena wpływu wybranych zmiennych psychologicznych na nasilenie poczucia winy po posiłku u kobiet nie będących na specjalistycznej diecie lub redukującej masę ciała.

Materiał i metody:
Badanie przekrojowe z wykorzystaniem autorskiego narzędzia badawczego przeprowadzono w grupie 208 kobiet. Do oceny wpływu zmiennej niezależnej na zmienną zależną wykorzystano analizę regresji liniowej. Zmienną zależną było nasilenie poczucia winy po spożyciu żywności, natomiast zmiennymi niezależnymi były przekonanie dotyczące bycia nieporadną w swoich zachowaniach żywieniowych, natrętne myśli na temat jedzenia i sposobu żywienia, traktowanie intensywnej aktywności fizycznej jako metody radzenia sobie z konsumpcją żywności, objadanie się jako metoda regulacji emocji oraz traktowanie jedzenia jako nagrody.

Wyniki:
Analiza regresji liniowej wykazała, że cztery czynniki miały istotny statystycznie wpływ na częstość odczuwania poczucia winy po posiłku. Przekonanie dotyczące bycia nieporadną w swoich zachowaniach żywieniowych; natrętne myśli na temat jedzenia i sposobu żywienia, traktowanie intensywnej aktywności fizycznej jako metody radzenia sobie z konsumpcją żywności oraz objadanie się jako metoda regulacji emocji wyjaśniały 41,90% wariancji zmiennej zależnej (R-kwadrat Nagelkerkego = 0,419) - F(4;207)=38,390; p<0,001).

Wnioski:
Wnioski: Analiza błędnych przekonań dotyczących diety i ich modyfikacja (np. poznawcza), a także wypracowanie efektywnych metod radzenia sobie z emocjami, pozwoli zmniejszyć częstość występowania poczucia winy po posiłkach. W związku z działania związane z edukacją żywieniową powinny kształtować kompetencje w tym zakresie.