Wizerunek terapeuty pedagogicznego w opinii społecznej
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
Data nadesłania: 24-01-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 06-03-2023
 
 
Data akceptacji: 06-03-2023
 
 
Data publikacji: 29-04-2023
 
 
Autor do korespondencji
Aleksandra Kinga Lukasek   

Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
JoMS 2023;50(1):496-515
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Podjęte starania badawcze miały na celu uzyskanie odpowiedzi na pytanie: Jaki jest wizerunek terapeuty pedagogicznego w opinii społecznej?.

Materiał i metody:
Artykuł został poświęcony wizerunkowi terapeuty pedagogicznego w opinii społecznej. W celu poznania opinii zastosowano metodę sondażu diagnostycznego.

Wyniki:
Z przeprowadzonych badań wynika, iż zarówno cechy osobowości terapeuty pedagogicznego, jego umiejętności, mowa ciała odgrywają w opinii respondentów bardzo istotną rolę w procesie terapeutycznym.

Wnioski:
W obecnej sytuacji kiedy mamy coraz więcej dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych zawód terapeuty jest szczególnie ważny i bardzo potrzebny, ale kluczowe wydaje się przygotowanie do zawodu terapeuty, w związku z powyższym celowe wydaje się podjęcie kolejnych badań wskazujących, jakiego typu działania należałoby podjąć kształcąc przyszłych terapeutów pedagogicznych, aby sprostać wymaganiom współczesnych potrzeb.

REFERENCJE (15)
1.
Bogdanowicz, M. (2005).Terapia pedagogiczna. Przewodnik bibliograficzny. Gdańsk: Harmonia.
 
2.
Dawid J,W. (1962). O duszy nauczycielstwa. W: W. Okoń (red.) Osobowości nauczyciela. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
 
3.
Chlewiński, Z. (1991). Kształtowanie umiejętności poznawczych. Identyfikacja pojęć. Warszawa: Państwowe: Wydawnictwo Naukowe.
 
4.
Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
 
5.
Kreutz, M. (1962). Osobowość nauczyciela-wychowawcy, O duszy nauczycielstwa. W: W. Okoń (red.) Osobowości nauczyciela. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
 
6.
Korczak, J. (1993). Jak kochać dziecko. Momenty wychowawcze. Prawo dziecka do szacunku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Latona.
 
7.
Korczyński, S. (2002). Obraz nauczyciela. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
 
8.
Lukasek, A. (2020). Współpraca terapeuty pedagogicznego z rodzicami w trosce o bezpieczny rozwój dziecka. W: J. Stadniczenko, A. Pawlak, B. Skwarek (red), W trosce o rozwój i bezpieczeństwo dziecka – aspekty społeczno-prawne. Warszawa, Legnica: Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie, Collegium Witelona Uczelnia Państwowa.
 
9.
Mysłakowski, Z. (1962). Co to jest talent pedagogiczny. W: W. Okoń (red.) Osobowości nauczyciela. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
 
10.
Okoń, W. (1962). Osobowość nauczyciela. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
 
11.
Skałbania, B. (2020).Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Wybrane zagadnienia. Kraków: Impuls.
 
12.
Smółka. P, (2008). Kompetencje społeczne – fenomen skutecznego wywierania wpływu na innych oraz mądrego ulegania mu. W: R.E. Biernacka (red.) Niezależni i ulegli – studia o nonkonformizmie Toruń: Oficyna Naukowa Adam Marszałek, s. 45–54.
 
13.
Tokarski, J. (1980). Słownik wyrazów obcych, Warszawa: PWN.
 
14.
Waszkiewicz, A. (2011). Wizerunek organizacji. Teoria i praktyka badania wizerunku uczelni, Warszawa: Aspra.
 
15.
Wołosiuk. B, Sobczuk. S, Ruszkowska. M, (2017). Współpraca terapeutów z rodzicami dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Rozprawy społeczne, 11, 2, 23–27.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top