Council of Europe standard and health care proxy granted in case of decision-making incapacity
 
More details
Hide details
 
Submission date: 2023-01-29
 
 
Acceptance date: 2023-02-17
 
 
Publication date: 2023-04-29
 
 
JoMS 2023;50(1):56-71
 
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Objectives:
The aim of the article is to describe the Council of Europe's standard on medical (health care) proxy, which is granted in the event of decision-making incapacity. Examination of the legal norms, jurisprudence and values preferred by the Council of Europe will provide an opportunity to compare the Polish legal system with the standard of the Council of Europe, anticipating potential directions of the de lege ferenda solutions.

Material and methods:
The paper uses the formal-dogmatic method. The analysis was based on: European Convention on Human Rights, European Convention on Bioethics, soft law documents, judicial decisions and literature findings.

Results:
The results of the conducted research embrace the specific guidelines derived from the Council of Europe's standard for maintaining the autonomy of decision-making incapable individuals. The institution of health care proxy (medical power of attorney), when properly shaped, meets the requirements described.

Conclusions:
The Council of Europe standard is in favour of diversifying the model of decision-making for an adult lacking capacity. The member states should make efforts to create the possibility for the person anticipating lack of capacity to choose the decision-maker on his or her behalf. A strong emphasis is also placed on preventing decision-making exclusion by creating participating mechanisms, as well as respecting the previously expressed wishes and preferences of the incapable person. The health proxy is an instrument that allows the preferences of the Council of Europe to be fulfilled, both in the context of making declarations in the event of incapacity and allowing the incapable person to be involved. A properly shaped regulation of this legal relationship ensures that the autonomy of the individual is respected and extended.

FUNDING
Research work funded from the science budget as a research project within the framework of the Diamond Grant programme "Power of attorney in non-medical relations. Power of Attorney for Consent to Perform a Medical Procedure', project number DI 2015/017345.
 
REFERENCES (39)
1.
Barlet, P., Lewis, O., Thorold, O. (2007). Mental Disability and the European Convention on Human Rights. Boston.
 
2.
Bosek, L., Sobolewski, P. (2015). Oświadczenia na wypadek utraty zdolności do wyrażania zgody na zabieg medyczny. „Studia Prawa Prywatnego”, z. 3 (38)–4(39).
 
3.
Bujny, J. (2007). Prawa pacjenta. Między autonomią a paternalizmem. Warszawa.
 
4.
Dudek, N. (2009). Oświadczenia pacjenta pro futuro w świetle rozwiązań austriackich. „Prawo i Medycyna”, No 3.
 
5.
EKPC, Europejska Konwencja Praw Człowieka, wersja polska: http://www.echr.coe.int/Docume... (dostęp: 11.12.2022), wersja angielska: https://www.coe.int/en/web/con... (dostęp:11.12.2012 ).
 
6.
Garlicki, L. (2010). (red.), Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Warszawa.
 
7.
Grzymkowska, M. (2009). Standardy bioetyczne w prawie europejskim. Warszawa. HONG CY, Goh LG, Lee HP, The advance directive – a review, „Singapore Medical Journal” 1996, Vol. 37.
 
8.
Jasudowicz, T. (2010). [w:] Prawa człowieka i ich ochrona, B. Gronowska, T. Jasudowicz, M. Balcerzak, Toruń.
 
9.
Janiszewska, B. (2009). Praktyczne problemy oświadczeń pro futuro (uwagi po rozstrzygnięciu sprawy). „Prawo i Medycyna”, No 4.
 
10.
Karski, K., Oręziak, B. (2021). Selected Considerations Regarding the Digitalisation of Criminal Proceedings in Light of the Standards of the Council of Europe: Analysis Taking into Account the Experience of the Current Pandemic. „Białostockie Studia Prawnicze” 2021, Vol. 26, No 6 (Special Issue).
 
11.
Keys, M. Legal Capacity Law Reform in Europe: An Urgent Challenge, in: European Yearbook of Disability Law, G. Quinn, L. Waddington (red.), Vol. 1.
 
12.
Kociucki, L. (2011). Zdolność do czynności prawnych osób dorosłych i jej ograniczenia. Warszawa.
 
13.
Kubicki, L. (1999). Sumienie lekarza jako kategoria prawna. „Prawo i Medycyna”, No 4.
 
14.
Machnikowski, P. Pełnomocnictwo opiekuńcze w pracach Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego w latach 2012–2015. „Rejent”, Rok 26, No 5(301), s. 50–59.
 
15.
Nowicki, M.A. (2017). Wokół Konwencji Europejskiej. Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Warszawa.
 
16.
Ołyńska, M. (2011). Oświadczenie pro futuro jako forma wyrażenia woli pacjenta wobec interwencjimedycznej. „Prawo i Medycyna”, No 3.
 
17.
Pacian, J. (2014). Oświadczenia pro futuro – dylematy prawne. „Zeszyty Prawnicze UKSW”, No 14.4.
 
18.
Pielak, A. (2018). Osobiste czynności prawne. „Forum Prawnicze” 6/2018.
 
19.
Pielak, A. (2017). Permissibility of a Power of Attorney in the Event of a Lack of Capacity to Consent.„Studia Iuridica”, t. 71.
 
20.
Poklewski-Koziełł, K. (2000). Oświadczenia woli pro futuro pacjenta jako instytucja prawna. „Państwo i Prawo”, No 3.
 
21.
Raport. (2022). Explenatory Report to the Convention for the protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine: Convention on Human Rights and Biomedicine, https://rm.coe.int/16800ccde5 (dostęp: 26.12.2022).
 
22.
REZ 2012/1859, Rezolucja Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy nr 1859 (2012) z dnia 25 stycznia 2012 r. Protecting Human Rights and Dignity by Taking Into Account Previously Expressed Wishes of Patients, http://assembly.coe.int/nw/xml... (dostęp: 23.10.2022).
 
23.
REK 2009/11, Rekomendacja Komitetu Ministrów Rady Europy (2009) 11 z dnia 9 grudnia 2009 r. Principles Concerning Continuing Powers of Attorney and Advance Directvies for Incapacity, https://rm.coe.int/168070965f (dostęp: 24.10.22 r.).
 
24.
REK 2000/5, Rekomendacja Komitetu Ministrów Rady Europy (2000) 5 z dnia 24 lutego 2000 r. on the Development of Structures for Citizen and Patient Participation in the Decision-making Proces Affecting Health Care, http://www.formazione.eu.com/_... (dostęp: 29.10.2022 r.).
 
25.
REK 1994/9, Rekomendacja Komitetu Ministrów Rady Europy (1994) 9 z dnia 10 października 1994 r. Concerning Elderly People, https://rm.coe.int/16804c49ec (dostęp: 29.10.2022).
 
26.
REK 1998/11, Rekomendacja (1998) 11 z 18.9.1998 r. on the Organization of Health Care Services for the Chronically Ill, https://wcd.coe.int/com.instra... (dostęp: 30.10.2022).
 
27.
Safjan, M., Zaradkiewicz, K. (2001). Zgoda na interwencję medyczną w świetle konwencji Rady Europy o prawach człowieka i biomedycynie, [w:] A. Dębiński, W. Bar, P. Stanisz, Divina et humana. Księga jubileuszowa w 65. rocznicę urodzin księdza profesora Henryka Misztala. Lublin.
 
28.
Safjan, M. (1998). Ochrona praw jednostki a dylematy współczesnej medycyny, „Prawo i Medycyna” Warszawa.
 
29.
Sitek. M (2016) The Impact of Globalization on the Content of Human Rights, Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie, t. IX (2016), 205-217.
 
30.
Sobolewski, P. (2009). Zgoda na zabieg medyczny, (niepublikowana praca doktorska dostępna w Bibliotece Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego). Warszawa, s.186–188.
 
31.
Sporczyk, A. (2015). Oświadczenia woli pro futuro w prawie francuskim i anglosaskim. „Prawo i Medycyna”, No 1.
 
32.
Syska, M. (2013). Medyczne oświadczenia pro futuro na tle prawno-porównawczym. Warszawa.
 
33.
Syska, M. (2010a). O charakterze prawnym oraz dopuszczalności oświadczeń pro futuro. „Prawo i Medycyna”, No 1.
 
34.
Syska, M. (2010b). Próby regulacji oświadczeń pro futuro w prawie polskim. „Przegląd Legislacyjny”, No 4.
 
35.
Śliwka, M. (2022). Testament życia i inne oświadczenia pro futuro – przyczynek do dyskusji. Polskie Towarzystwo Bioetyczne: Debata: Wokół testamentu życia, http://www.ptb.org.pl/pdf/sliw... (dostęp: 19.10.2022).
 
36.
Świderska, M. (2007). Zgoda pacjenta na zabieg medyczny. Toruń.
 
37.
Ustawa 1964, z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9, poz. 59 z późń. zm.).
 
38.
Urbańska, A. (2010). Refleksje o oświadczeniach pro futuro. Voluntasaegroti suprema lex esto? [w:] L. Bosek (red.), M. Królikowski (red.), Współczesne wyzwania bioetyczne. Warszawa.
 
39.
Zielińska E. (2018). Pojęcie, źródła i zakres prawa medycznego, [w:] System Prawa Medycznego, t. 1, red. naczelna: E. Zielińska, red. tomu: R. Kubiak, L. Kubicki. Warszawa.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top