Współdziałanie wiernych chrześcijan
świeckich we władzy rządzenia w organach
kolegialnych Kościoła partykularnego
1
| 1 | Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II
Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji
Katedra Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego |
Data publikacji: 30-09-2017
JoMS 2017;34(3):11–28
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE ARTYKUŁU
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że ci, którzy
otrzymali święcenia, zdolni są do sprawowania, zgodnie z przepisami prawa, władzy
rządzenia, która jest w Kościele z Bożego ustanowienia. W wykonywaniu tej władzy
mogą współdziałać wierni świeccy, zgodnie z przepisami prawa (kan. 129). Autor analizuje
w artykule podstawy współdziałania we władzy rządzenia wiernych chrześcijan
świeckich oraz ich uczestnictwo w organach kolegialnych Kościoła partykularnego,
tj. w radzie ds. ekonomicznych, radzie duszpasterskiej i radzie mediacyjnej.
REFERENCJE (22)
1.
Arrieta, J.I. (2008). L’attività consultiva nell’amministrazione ecclesiastica di governo, [in:] J.I. Arrieta (red.), Discrezionalità e discernimento nel governo della Chiesa (s. 133–152), Venezia: Marcianum Press.
2.
Cusack, B.A. (2002). The pastoral council, [in:] J.P. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green (red.), New commentary on the code of canon law (s. 666–671), New York–Mahwah: Paulist Press.
3.
Dyduch, J. (2005). Obowiązki i prawa wiernych chrześcijan świeckich, [w:] J. Krukowski (red.), Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Księga II. Lud Boży. Część I. Wierni chrześcijanie. Część II. Ustrój hierarchiczny Kościoła, t. II/1 (s. 42–54), Poznań: Pallottinum.
4.
Dyduch, J. (2004). Pozycja wiernych świeckich w Kościele partykularnym, [w:] J. Krukowski, M. Sitraz (red.), Kościół partykularny w Kodeksie Jana Pawła II (s. 61–76), Lublin: Wydawnictwo KUL.
5.
Krukowski, J. (2004). Kolegialne organy konsultacyjne w Kościołach partykularnych (Wprowadzenie do problematyki), [w:] J. Krukowski, T. Rozkrut (red.), Struktury kolegialne w Kościele partykularnym. Materiały z ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej przez Stowarzyszenie Kanonistów Polskich, Wydział Nauk Prawnych Towarzystwo Naukowe KUL i Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie, Tarnów 17–18 września 2002 (s. 21–31), Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej BIBLOS.
6.
Krukowski, J. (2011). Środki pojednawcze zmierzające do zapobieżenia powstaniu sporu administracyjnego, „Roczniki Nauk Prawnych” 21(1), s. 171–179.
7.
Menke, M. (2013). Udział świeckich w potestas regiminis Kościoła Katolickiego, „Kościół i Prawo” 2(15), s. 101–113.
8.
Pawluk, T. (2002). Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Lud Boży, jego nauczanie i uświęcanie, t. II, Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.
9.
Romanko, A. (2016). Mediacja w sprawach administracyjnych w prawie kanonicznym i w prawie polskim, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
10.
Romanko, A. (2015). Udział wiernych świeckich w organach mediacyjnych w prawie kanonicznym, [w:] P. Zamelski (red.), Partycypacja społeczna i ekonomiczna w administracji (s. 159–165), Opole: Oficyna Wydawnicza Politechniki Opolskiej.
11.
Sitarz, M. (2013). Competences of collegial organs in a particular church in the exercise of executive power according to the code of canon law of 1983, Lublin: Wydawnictwo KUL.
12.
Sitarz, M. (1999). Kolegium konsultorów w Kodeksie Prawa Kanonicznego 1983 i w partykularnym prawie polskim, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
13.
Sitarz, M. (2008). Kompetencje organów kolegialnych w Kościele partykularnym w sprawowaniu władzy wykonawczej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
14.
Sitarz, M. (2015). Kompetencje rady ekonomicznej jako przejaw uczestnictwa świeckich we władzy rządzenia, [w:] P. Zamelski (red.), Partycypacja społeczna i ekonomiczna w administracji (s. 151–157), Opole: Oficyna Wydawnicza Politechniki Opolskiej.
15.
Sitarz M. (2009). Organy kolegialne w Kościele partykularnym, [w:] J. Krukowski, Z. Tracz (red.), 25-lecie promulgacji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Obowiązywanie i stosowanie w Polsce (s. 121–184), Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie.
16.
Sitarz, M. (2004). Organy kolegialne w Kościele partykularnym, [w:] J. Krukowski, M. Sitarz (red.), Kościół partykularny w Kodeksie Jana Pawła II (s. 115–153), Lublin: Wydawnictwo KUL.
17.
Sitarz, M. (2005). Rada duszpasterska, [w:] J. Krukowski (red.), Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Księga II. Lud Boży. Część I. Wierni chrześcijanie. Część II. Ustrój hierarchiczny Kościoła, t. II/1 (s. 404–409), Poznań: Pallottinum.
18.
Sitek, M. (2014). Współczesne dylematy praw kulturalnych, „Polski Rocznik Praw Człowieka i Prawa Humanitarnego” nr 5, s. 79–90.
19.
Słowikowska, A. (2014). Uczestnictwo wiernych świeckich w liturgii Kościoła łacińskiego. Studium kanoniczne, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
20.
Wierzbicki, P. (2016). Współpraca wiernych świeckich z duchownymi w Kościele partykularnym według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
21.
Wroceński, J. (2004). Diecezjalna rada duszpasterska – struktura i zadania, [w:] J. Krukowski, T. Rozkrut (red.), Struktury kolegialne w Kościele partykularnym. Materiały z ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej przez Stowarzyszenie Kanonistów Polskich, Wydział Nauk Prawnych Towarzystwo Naukowe KUL i Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie, Tarnów 17–18 września 2002 (s. 109–126), Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej BIBLOS.
22.
Wroceński, J. (2009). Udział wiernych świeckich w wykonywaniu władzy rządzenia w Kościele partykularnym, „Kieleckie Studia Teologiczne” nr 8, s. 215–230.
