NAUKI HUMANISTYCZNE
Trudności adaptacyjne ucznia z zespołem Aspergera w szkole ponadpodstawowej
 
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
Data nadesłania: 13-05-2021
 
 
Data akceptacji: 31-05-2021
 
 
Data publikacji: 28-07-2021
 
 
Autor do korespondencji
Ewa Pudłowska   

Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
JoMS 2021;46(1):143-158
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W ostatnim czasie obserwujemy wzrost liczby dzieci, u których diagnozuje się zespół Aspergera (zaburzenie ze spektrum autyzmu), stąd tak ważne jest poszerzanie wiedzy na temat tego zaburzenia oraz umiejętność pracy z uczniami z zespołem Aspergera. Dzieci rosną, dojrzewają i ze szkół podstawowych przechodzą do szkół ponadpodstawowych, natomiast nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy i psycholodzy szkolni w szkołach średnich nie są jeszcze przygotowani do pracy z takimi uczniami. Jeśli w dzieciństwie dziecko miało niewielkie wsparcie terapeutyczne, może trudniej znosić nowe czynniki sytuacyjne, jakimi są nowa szkoła i otoczenie. Zespół Aspergera charakteryzuje się zaburzeniami jakościowymi w obszarze interakcji społecznych. Wzorce zachowania są ograniczone i stereotypowe, podobnie jak zachowania i aktywność. Rozwój intelektualny jest w granicach normy, a często powyżej przeciętnej, rozwój mowy ekspresyjnej i jej rozumienie jest również prawidłowe. Zaburzenia rozwoju społecznego mogą charakteryzować się pięcioma objawami: trudnościami w inicjowaniu i podejmowaniu udanych interakcji rówieśniczych, problematycznymi zachowaniami związanymi z agresją wobec innych i/ lub siebie, zaburzeniami lękowymi o charakterze fobii społecznej, niekontrolowanymi, specyficznymi zachowaniami i współruchami oraz dość specyficznym wyglądem zewnętrznym.
REFERENCJE (11)
1.
Borkowska, A. (2018). Zrozumieć świat ucznia z zespołem Aspergera, Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia, s. 81. ISBN 9788371344640.
 
2.
Bryńska, A. (2014). Zespół Aspergera – kryteria diagnostyczne, obraz kliniczny. W: J. Komender, G. Jagielska, A. Bryńska, Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 54, 57. ISBN 9788320045208.
 
3.
Carson, R.C., Butcher, J.N., Mineka, S. (2003). Uogólnione zaburzenia rozwojowe: Autyzm. W: R.C. Carson, J.N. Butcher, S. Mineka, Psychologia zaburzeń. Człowiek we współczesnym świecie, t. 2, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 828. ISBN 8389120178.
 
4.
Drała, D., Maciarz, A. (2012). Dziecko autystyczne z zespołem Aspergera: studium przypadku, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 17. ISBN 9788375875454.
 
5.
Ehlers, S., Gillberg, Ch. (1993). The epidemiology of Asperger syndrome. A total population study, „Journal of Child Psychology and Psychiatry”, No. 34, s. 1237–1350, https://doi.org/10.1111/j.1469....
 
6.
 
7.
Kim, J.A. i in. (2000). The prevalence of anxiety and mood problems among children with autism and Asperger, „Syndrom Autism”, No. 4(2), s. 117–132, https://doi.org/10.1177%2F1362....
 
8.
Namysłowska, I. (red.) (2005). Psychiatria dzieci i młodzieży. F 84.5. Zespół Aspergera, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 126–128. ISBN 8320031966.
 
9.
Preißmann, Ch. (2017). Zespół Aspergera, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 63, 148. ISBN 9788374897273.
 
10.
Święcicka, J. (2016). Uczeń z zespołem Aspergera. Praktyczne wskazówki dla nauczycieli, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 23–25. ISBN 9788380950849.
 
11.
Tantam, D. (2000). Psychological disorder In adolescents and adults with Asperger syndrome, „Autism”, No. 4(1), s. 47–62. https://doi.org/10.1177%2F1362....
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top