Bezrobocie, a  w konsekwencji ubóstwo i  marginalizacja, prowadzi do zawężenia działalności w różnych sferach życia zarówno rodziny, jak i  funkcjonujących w  jej obrębie jednostek. Najpoważniejszą w  skutkach dla rodziny konsekwencją bezrobocia jest pogorszenie się jej sytuacji materialnej. Brak środków finansowych na zaspokojenie podstawowych potrzeb i realizację zadań rodziny pozbawia dorosłych i ich dzieci aspiracji edukacyjnych, zawodowych, obniża poziom warunków mieszkaniowych, ochrony zdrowia, ogranicza możliwości wypełniania zadań wychowawczych i uczestniczenia w życiu kulturalnym. Skutkiem tego jest również specyficzna dyskryminacja i „wypychanie” ze środowiska społecznego; to swego rodzaju automarginalizacja. Życie rodzin ubogich charakteryzuje się poczuciem niepewności i braku stabilizacji. Jeżeli walka z bezrobociem nie stanie się priorytetem państwa polskiego, w przyszłości może okazać się, że wiele grup społecznych nie będzie mogło funkcjonować jako pełnoprawni obywatele naszego kraju.