Autonomia społeczności lokalnych z perspektywy prawa rzymskiego i współczesnych rozwiązań normatywnych
 
Więcej
Ukryj
1
WSGE
 
 
Data nadesłania: 16-02-2018
 
 
Data akceptacji: 08-03-2018
 
 
Data publikacji: 19-04-2018
 
 
Autor do korespondencji
Bronisław Sitek   

WSGE, ul. Sienkiewicza 4, 05-420 Józefów, Polska
 
 
JoMS 2018;36(1):127-143
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Przedmiotem opracowania jest przedstawienie koncepcji autonomii lokalnej z perspektywy historyczno-porównawczej. W pracy analizie zostaną poddane przepisy prawa rzymskiego oraz prawa polskie. W pracy znajdują się również odniesienia do rozwiązań w innych wybranych systemach prawnych. Podstawowym założeniem autora jest przyjęcie hipotezy, że autonomia antycznych municypiów była znacznie szersza niż obecnie. Wynikało to niewątpliwie z odmiennej koncepcji państwa.Współczesne państwo dąży do pełnej kontroli nad organizacją społeczeństwa. Państwo rzymskie ograniczało się do podejmowania takich działań, które były konieczne. Tym samym zasada pomocniczości lepiej była realizowana w starożytności. Interwencja organów centralnych ograniczała się zasadniczo do realizacji takich zadań, które przekraczały możliwości lokalnej społeczności.Obecnie to władza centralna decyduje o formie i zakresie samorządów.
 
REFERENCJE (49)
1.
Boulvert, G. (1982). L’autonomie du droit fiscal: le cas des ventes, ANRW II 14, Berlin/New York: Wyd. Temporini, s. 816–849.
 
2.
Capogrossi Colognesi, L. (1994). ‘Ius commercii’, ‘conubium’, ‘civitas sine suffraggio’. Le origini del diritto internazionale privato e la romanizzazione delle comunità latino-campane. W: Le strade del potere. Maiestas populi C. Romani, imperium coercitio commercium, Catania: Libreria editrice Torre, s. 3–49.
 
3.
Cofrancesco, G. Borasi, F. (2015). L’autonomia liquida, Torino: Wyd. Giappichelli editore. ISBN 9788834859889.
 
4.
Colin, J. (1965). Ciceron et l’autonomie des villes de sa province de Cilicie (Cic. Attic. VI, 1, 14 et 2,4), „Lotomus” Nr 24, s. 407–408.
 
5.
Crawford, M.H. (1996). Roman Statutes, t. I i II. London: Wyd. Institute of Classical Studies. ISBN 9780900587672.
 
6.
De Martino, F. (1989). Il modello della città-stato. W: Gabba E., Schiavone A. (ed.) Storia di Roma IV, Roma: Wyd. Einaudi. ISBN 9788806116446.
 
7.
Dolnicki, B. (2006). Samorząd terytorialny, Kraków: Wyd. Zakamycze. ISBN 9788380925328.
 
8.
Galsterer, H. (1987). La loi municipale des Romains: chimère ou réalité, RHDFÉ Nr 65, s. 181–203.
 
9.
González, J. (1989). The First Oath Pro Salute Augusti Found in Baetica, ZPE Nr 72, s. 113–127. ISBN 9788891304308.
 
10.
Grelle, F. (1972). L’autonomia cittadina tra Traiano e Adriano. Teoria e prassi della organizzazione municipale, Napoli: Wyd. Edizioni scientifiche italiane.
 
11.
Hauser, R., Niewiadomski Z. (red.). (2011). Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, Warszawa: Legalis. ISBN 9788325531706.
 
12.
Homplewicz, J. (1970). Zarządzenia administracyjne. Studium z zakresu nauki prawa administracyjnego. Krakow: Wyd. UJ, s. 30–31.
 
13.
Humbert, M. (1978). Municipium et civitas sine suffragio. L'organisation de la conquête jusqu'à la guerre sociale. Paris: Wyd. L’Erma.
 
14.
Humbert, M. (2006). Municips et Municipium: definition et histoire. W: L. Capogrossi Colognesi, E. Gabba, Gli Statuti Municipali, Pavia: Wyd. IUSS Press, s. 3–30.
 
15.
Issacharoff, S. (2002). Gerrymandering and political cartels, „Harvard Law Review” Nr 2/116, s. 593–648. ISSN 0017-811X.
 
16.
Jacques, F. (1985). L’Empire et la cité. Permanence de l’autonomie locale dans l’Occident romain à la fin du Haut-Empire 161–244 J.-C, „L’Information historique” Nr 47, s. 45–55. ISSN 0046-9351.
 
17.
Jacques, F. (1990). Les cités de l’Occident Romain. Du 1er siècle avant J.-C. au VIe siècle après J.-C. Document traduits et commentés par F. Jacques. Paris: Wyd. Les Belles Letters.
 
18.
Jurewicz, A. (2007). La lex Coloniae Genetivae Iuliae seu Ursonensis – rassegna della materia. Gli organi della colonia, RIDA Nr 54, s. 293–325. ISSN 0035-3515.
 
19.
Keppie, L. (2000). Legions and Veterans: Roman Army Papers 1971–2000. Stuttgart: Wyd. Franz Steiner Verlag. ISBN 9783515077446.
 
20.
Langhammer, W. (1973). Die rechtliche und soziale Stellung der Magistratus Municipales und der Decuriones in der Übergangsphase der State von sich selbstverwaltenden Gemeinden zu Vollzugsorgnanen des spatantiken Zwangsstaates 2–4 Jahrhundert der römischen Kaiserzeit. Wiesbaden: Wyd. Steiner.
 
21.
Leglay, M. (1964). Taxation et autonomie municipale d’après une nouvelle inscription de Cuicul en Algérie, Graz–Wien–Köln: Wyd. Akte IV. Intem. Kongr. Epigraphik.
 
22.
Lepelley, C. (1996). Vers la fin du ‘privilège de liberté’: l’amoindrissement de l’autonomie de cités à l’aube du Bas-Empire, Paris: Wyd. Splendidissima civitatis.
 
23.
Lovato, A. (1990). Sull’ ’honor decurionatus’ nel I libro delle ‘Disputationes’ ulpianee, SDHI Nr 56, s. 197–222.
 
24.
Luzzato, G.I. (1964). In tema di processo provinciale e autonomia cittadina, RIDA Nr 11, s. 255–362. ISSN 0035-3515.
 
25.
Magioncalda, A. (1999). Donazioni private destinate alla città. Esempi dalla documentazione latina in età imperiale. W: Il capitolo delle entrate nelle finanze municipali in occidente ed in oriente, Actes de la Xe rencontre Franco-Itainne sur L’épigraphie du monde romain, Roma: Wyd. La Sapienza. ISBN 9782728305407.
 
26.
Marengo, S.M. (1999). Le multae. W: Il capitolo delle entrate nelle finanze municipali in occidente ed in oriente, Actes de la Xe rencontre Franco-Itainne sur L’épigraphie du monde romain, Roma: Wyd. La Sapienza. ISBn 9782728305407.
 
27.
Mocsy, A. (1962). Ubique re publica. Zu den Autonomiebestrebungen und Uniformierungstendenzen am Vorabend des Dominats, „Acta Antiqua Acad. Scientiarum Hungaricae” Nr 10, s. 367–384.
 
28.
Mouritsen, H. (2007). The civitas sine suffragio: ancient concepts and modern ideology, „Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte” H. 2, s. 141–158.
 
29.
Nicoletti, A. (1964). s.v. Municipium, NDI, t. X, Torino, s. 1007–1010.
 
30.
Nicols, J. (1988). On the standard size of the Ordo Decurionum, ZSS Nr 105, s. 712–719.
 
31.
Nonnis, D., Ricci C. (1999). Vectigalia municipali ed epigrafia: un caso dall’Hirpinia. W: Il capitolo delle entrate nelle finanze municipali in occidente ed in oriente, Actes de la Xe rencontre Franco-Itainne sur L’épigraphie du monde romain, Roma: Wyd. La Sapienza, s. 41 i n. ISBN 9782728305407.
 
32.
Pańko, W. (1989). Prawne aspekty funkcjonowania i rozwoju społeczności lokalnych. W: B. Jałowiecki, K. Sowa, P. Dudkiewicz (red.), Społeczności lokalne. Teraźniejszość i przyszłość, Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, s. 61–76.
 
33.
Pinsent, J. (1957). Municipes, II, „The Classical Quarterly”, t. 7, cz. 1–2, January, s. 89–97.
 
34.
Reid, J.S. (1913). The Municipalities of the Roman Empire, Cambridge: Wyd. Cambridge.
 
35.
Riccobono, S. (1983). Le ‘civitates’ nell’unità dell’impero romano: autonomie locali e politica del territorio. W: La città antica come fatto di cultura, Atti di Convegno di Como e Bellagio, Como: Wyd. M. Attilio Levi, A. Biscardi, s. 215–213.
 
36.
Safjan, M. Bosek, L. (red.) (2016). Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, komentarz do art. 16 Konstytucji RP, Warszawa: Legalis.
 
37.
Schönbauer, E. (1950). Munizipien und Doppelbürgerschaft im Römerreiche, IURA Nr 1, s. 124–149.
 
38.
Seston, W. (1962). Le décret de Digne et la fin de l’autonomie municipale en Occident, „Rev. Etud. Anciennes” Nr 64, s. 314–325.
 
39.
Sitek, B. (2006). Tabula Heracleensis (Lex Iulia municipalis). Tekst, tłumaczenie, komentarz, Olsztyn: Wyd. UWM. ISBN 9788372994516.
 
40.
Sitek, B. (2008). Lex coloniae Genetivae Iuliae seu Ursonensis i lex Irnitana. ustawy municypalne antycznego Rzymu. tekst, tłumaczenie i komentarz, Poznań: Wyd. Ars boni et aequi, s. 205.
 
41.
Sitek, B.: A. Jurewicz i in. (red.). (2001). Rzymskie prawo publiczne. Wybrane zagadnienia. Olsztyn: Wyd. UWM. ISBN 9788372997371.
 
42.
Skorupka, S. (red.). (1985). Słownik wyrazów bliskoznacznych, Warszawa: Wyd. Wiedza Powszechna.
 
43.
Spagnuolo, Vigorita T. (1996). Città e impero. Un seminario sul pluralismo cittadino dell’diritto romano, Napoli: Wyd. Jovene, 1996.
 
44.
Spence, J. (1876). An Inquiry into the origin of the Laws and Political Institutions of Modern Europe, partticulary of those of England, [b.w.], London.
 
45.
Staderini, F. (2009). Diritto degli enti locali, Padova: CEDAM, s. 16–17. ISBN 9788813340070.
 
46.
Świrgoń-Skok, R. (2011). Zasady odpowiedzialności spadkobierców za długi spadkowe w prawie rzymskim, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego”, Seria Prawnicza Prawo, Nr 10, s. 209–220. ISSN 1730-3508.
 
47.
Taddei, A. (1972). Roma e i suoi municipii. Studi di diritto romano. Roma: Wyd. L’Erma.
 
48.
Zabłocki, J. Tarwacka, A. (2011). Publiczne prawo rzymskie. Warszawa: Wyd. Liber. ISBN 8372061114.
 
49.
Żukowski, Z. (2003). Gerrymandering – manipulacja granicami okręgów wyborczych w systemach demokratycznych. W: M. Kowalski (red.), Przestrzeń wyborcza Polski, [b.w.], Warszawa, s. 179–190. ISBN 8390485648.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top