Rola „mądrej” maszyny w stosowaniu prawa przez organy administracji publicznej
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
 
 
Data nadesłania: 27-12-2021
 
 
Data ostatniej rewizji: 29-03-2022
 
 
Data akceptacji: 13-04-2022
 
 
Data publikacji: 31-07-2022
 
 
Autor do korespondencji
Jarosław Dobkowski   

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
 
 
JoMS 2022;48(1):29-42
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem artykułu jest wskazanie miejsca i roli systemów sztucznej inteligencji w administracyjnym stosowaniu prawa na tle uwarunkowań normatywnych występujących w Polsce.

Materiał i metody:
Przedstawiona została geneza i kształtowanie się poglądów naukowych co do możliwości wykorzystania komputerów w załatwianiu spraw indywidualnych oraz ewolucja legislacyjna w tym zakresie.

Wyniki:
Uznano, że ich szerokie wykorzystanie jest ograniczane przez wzmożoną ochronę praw podmiotowych. Wyraża się ona w proceduralizacji działań administracji publicznej i judycjalizacji procedur administracyjnych, wprowadzeniu mechanizmów partycypacyjnych i uspołecznieniu interesów prawnych. Ponadto postępująca w tym zakresie specjalizacja wymusza konieczność posiadania fachowej wiedzy. Stwierdzono, że człowiek nie może być zupełnie zastąpiony przez komputer.

Wnioski:
Wskazano na polskie i zagraniczne doświadczenia z wydawaniem decyzji w formie niepodpisanych wydruków komputerowych i przyjęto, że jest to właściwa droga do unowocześnienia postępowania administracyjnego i załatwiania spraw w drodze czynności materialno-technicznych.

 
REFERENCJE (24)
1.
Borkowski, J. (1982). Normy prawa materialne i formalne a pojęcie procedury administracyjnej. „Studia Prawno-Ekonomiczne”, t. XXVIII.
 
2.
Całkiewicz, D. (2011). Interes prawny jako podstawa legitymacji procesowej strony w postępowaniu administracyjnym, „Studia Prawnoustrojowe”, t. 13.
 
3.
Geburczyk, F. (2019). Zjawisko proceduralizacji w prawie administracyjnym a kierunki ewolucji procedury administracyjnej. Warszawa. C. H. Beck.
 
4.
Gontarz, I. (2022). Automatyczny akt administracyjny – postulaty de lege ferenda w zakresie ogólnych ram prawnych. W: Cz. Martysz (red.), Skuteczność w prawie administracyjnym. Warszawa 2022. Wolters Kluwer Polska.
 
5.
Habuda, A., Habuda, L. (2000). Teorie decyzji w odniesieniu do administracji publicznej. W: L. Habuda (red.), Administracja i polityka. Proces decyzyjny w administracji publicznej. Wrocław. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
6.
Kerkau, H.J. (1970). Automatische Datenverarbeitung ADV. Kybernetik in Rechtswissenschaft und Praxis. Berlin. J. Schweitzer Verlag.
 
7.
Kmieciak, Z. (2017). Problemy i wyzwania partycypacji w postępowaniu administracyjnym. W: Z. Kmieciak (red.), Partycypacja w postępowaniu administracyjnym. W kierunku uspołecznienia interesu prawnego. Warszawa. Wolters Kluwer Polska.
 
8.
Knosala, E. (2010). Zarys nauki administracji. Warszawa 2010. Wolters Kluwer Polska.
 
9.
Knosala, E. (2011). Zarys teorii decyzji w nauce administracji. Warszawa 2011. Wolters Kluwer Polska.
 
10.
Leszczyński, L. (2001). Zagadnienia teorii stosowania prawa. Doktryna i tezy orzecznictwa. Kraków. Zakamycze.
 
11.
Leszczyński, L. (2015). Stosowanie prawa. Pojęcie i podstawowe właściwości. W: L. Leszczyński, B. Wojciechowski, M. Zirk-Sadowski. System prawa administracyjnego, t. 4. Warszawa. C. H. Beck.
 
12.
Łętowski, J. (1990). Prawo administracyjne. Zagadnienia podstawowe. Warszawa. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
13.
Mrózek, A. (1972). Teoretyczne przesłanki automatyzacji niektórych czynności stosowania prawa. „Zeszyty Naukowe UMK”, nr 12.
 
14.
Mrózek, A. (1974). Postulat automatyzacji procesów stosowania prawa w świetle zasady praworządności. „Zeszyty Naukowe UMK”, nr 6.
 
15.
Rybicki Z. (red.) (1974). Administracja 1999. Zbiór szkiców. Warszawa. Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”.
 
16.
Rybicki, Z., Piątek, S. (1985). Zarys prawa administracyjnego i nauki administracji. Warszawa 1985. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
17.
Sobczak, K. (1974). Postęp techniczny a aparat państwowy. W: Z. Rybicki (red.). Administracja 1999. Zbiór szkiców. Warszawa. Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”.
 
18.
Starościak, J. (1974). Administracja. Zagadnienia teorii i praktyki. Warszawa. Wydawnictwo Prawnicze.
 
19.
Studnicki, F. (1973a). Recenzja: Fritjof Haft: Elektronische Datenverarbeitung im Recht. Berlin 1970, J. Schweitzer Verlag, s. XXVII + 209, „Państwo i Prawo”, z. 8–9.
 
20.
Studnicki, F. (1973b). Bawarski projekt komputeryzacji ksiąg gruntowych, „Nowe Prawo”, nr 9.
 
21.
Suwaj, R. (2009). Judycjalizacja postępowania administracyjnego. Warszawa 2009. Wolters Kluwer Polska.
 
22.
Szczypiński, Z.A. (1973). Proces decyzyjny. „Europejski Program Badawczy Diebolda”, z. 28, Warszawa: Działowy Ośrodek Informacji.
 
23.
Wilbrandt‑Gotowicz, M. (2021). Art. 61 W: M. Wilbrandt‑Gotowicz (red.), Doręczenia elektroniczne. Komentarz, Warszawa 2021. Wolters Kluwer Polska.
 
24.
The Application of Information Processing in Public Administration. 15th International Congress of Administrative Sciences, Rome, 6–11 September 1971. Final Version of the General Report. Brussels: International Institute of Administrative Sciences.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top