Disposition in case of death in Roman law - legata, fideicommissa and codicil
 
More details
Hide details
1
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny
 
 
Submission date: 2018-02-18
 
 
Acceptance date: 2018-03-14
 
 
Publication date: 2018-04-19
 
 
Corresponding author
Magdalena Natalia Durlik   

SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny, Górnośląska 2/39, 00-444 Warszawa, Polska
 
 
JoMS 2018;36(1):335-352
 
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Objectives:
The objective of this lecture is to present the institution of legata, fideicommissa and codicil such as they had been developed in Roman law, and subsequently to demonstrate if and how they were adopted in Polish and German law. This presentation does not cover the issues of will.

Material and methods:
The article was written using dogmatic and comparative methodology.

Results:
In this work it was prooved that both Polish and German modern law regarding partial property disposition in case of death have their origin in Roman law institution.

Conclusions:
Although not all of those institution survived till today. In modern less formalised legal systems it is justified that the object of regulation is a general institution of bequeathment, without the division into strictly formal legatum and informal fideicommissum. On the other hand mortis causa act which codicil was in polish and german legal systems of succession law does not occur at all.

 
REFERENCES (15)
1.
Grodziski, S. (1981). Komisja Kodyfikacyjna Rzeczpospolitej Polskiej, „Czasopismo Prawno-Historyczne” nr 33 (1). ISSN 0070-2471.
 
2.
Gudowski, J. (2017). Kodeks Cywilny. Komentarz. Tom VI. Spadki, wyd II, WKP – LEX.
 
3.
Kidyba A.(red.), Niezbecka E., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. Spadki, wyd. III, LEX.
 
4.
Kuryłowicz, M. i Wiliński, A. (1999). Rzymskie prawo prywatne. Zarys wykładu, Kraków: Zakamycze. ISBN 8372110891.
 
5.
Kuryłowicz, M. i Wiliński, A. (2008). Rzymskie prawo prywatne: Zarys wykładu, Warszawa: Wolters Kluwer. ISBN 9788376010731.
 
6.
Longchamps de Berier, F. (2006). O elastyczności prawa spadkowego, Fideikomis uniwersalny w klasycznym prawie rzymskim, Warszawa: Liber. ISBN 9788372061331.
 
7.
Niezbecka, E. (1990). Zapis, Lublin: Wydawnictwo UMCS. ISBN 8322702795.
 
8.
Ożóg J. (2011). Prawo rzymskie jako środek tłumaczenia ABGB – kilka uwag w setną rocznicę stulecia, „Palestra” nr 11–12. ISSN 0031-0344.
 
9.
Pecyna, M. i Pisuliński, J. i Podrecka, M. (2013). Rozprawy cywilistyczne. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Edwardowi Drozdowi. Warszawa: Wydawnictwo Lexis Nexis Polska. ISBNn 9788327801081.
 
10.
Skowrońska-Bocian, E. (2011). Prawo spadkowe, Warszawa. C.H. Beck. ISBN 9788325531508.
 
11.
Tuora-Schwierskott, E. (2014). Burgerliches Gesetzbuch, B. 5, Erbrecht. Niemiecki kodeks cywilny, Księga 5, Spadki. Regensburg: De Iure Pl.
 
12.
Watson, A. (1971). The Law of Succession in the Later Roman Republic, Oxford: Clarendon Press: Oxford University Press. ISBN 9780198251958.
 
13.
Wołodkiewicz, W. (2009). Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej, Warszawa: Wolters Kluwer. ISBN 9788376018249.
 
14.
Wołodkiewicz, W. i Zabłocka, M. (1996). Prawo rzymskie. Instytucje, Warszawa: C.H. Beck. ISBN 8371103034.
 
15.
Zabłoccy, M. i J. (2003). Ustawa XII Tablic. Tekst – Tłumaczenie – Objaśnienie, Warszawa: Liber. ISBN 8372060355.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top