Szczegółową analizę właściwości charakterystycznych dla umiejętności społecznych, należy opierać na teorii M. Argyle’a, który prezentował je również jako proces. Spostrzegł on również analogię między umiejętnościami społecznymi a umiejętnościami motorycznymi. Tak szczegółowa i wielostronna analiza umiejętności społecznych podkreśla ich znaczenie w życiu społecznym, przede wszystkim w takich obszarach, w których relacje międzyludzkie nabierają wymiaru służbowego w instytucjach zhierarchizowanych. Dlatego też wydaje się zasadne, aby problematyka społeczna, ze szczególnym wskazaniem na umiejętności społeczne, znajdowała się w programach kształcenia tych szkół, które w swoim założeniu przygotowują do pracy z ludźmi. Umiejętności społeczne należy rozumieć jako opanowanie i stosowanie konkretnych umiejętności, które w określonych sytuacjach społecznych przynoszą efekty, są skuteczne, a jednocześnie zgodne z obowiązującymi normami i zasadami. Niezbędne zatem dla współcześnie wymaganych kwalifi kacji zawodowych kadry dowódczej i kierowniczej jest świadome i efektywne stosowanie umiejętności społecznych oraz znajomość ich wymiaru teoretycznego. Umiejętności społeczne mogą być traktowane jako narzędzie dla kadry dowódczej do kreowania zasad partnerstwa rozumianych w kontekście świadomego współdziałania z innymi ludźmi lub jako metoda eliminowania dystansu oraz tworzenia pozytywnej więzi społecznej w podległym zespole i rozwijania jej.