Branding narodowy Polski na tle wybranych krajów Europy Środkowo-Wschodniej
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Ekonomii Wydział Administracji i Nauk Społecznych Politechnika Warszawska
 
 
Data publikacji: 30-06-2016
 
 
JoMS 2016;29(2):153-174
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Marka narodowa jest jednym z niezbędnych elementów identyfikacji gospodarki kraju i wspierania jego konkurencyjności, zwłaszcza w odniesieniu do państw, które przeszły transformację ustrojową i powinny zbudować wyrazisty, nowoczesny wizerunek, co sprzyjałoby poprawie bezpieczeństwa ekonomicznego państwa. Główną tezą jest stwierdzenie, że zmiana roli polskich firm w łańcuchu dostaw – od poddostawców do ściągających rentę markową – powinna być wsparta kreowaniem i promowaniem marki narodowej, budowy renomy państwa oraz portfela identyfikowanych z Polską marek komercyjnych, uznanych na rynkach europejskich oraz światowych. Artykuł ma na celu ukazanie krótkiej charakterystyki działań promocyjnych państw Europy Środkowo-Wschodniej, które zostały opracowane i wdrożone po okresie transformacji ustrojowej, oraz próbę oceny działań podjętych w Polsce na ich tle, w nawiązaniu do posiadanego portfela najbardziej znanych marek komercyjnych pochodzących z tych krajów. Głównym wnioskiem jest stwierdzenie, że w brandingu narodowym Polski dominują zalety kapitału ludzkiego i związane z nim „twórcze napięcie”, zaś w polityce gospodarczej Polski po 1989 r. nie doceniono zalet konkurencyjności przez marketing i własne innowacje, co powoli ulega pozytywnym zmianom.
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top